Editie april 2014

Ze heten Sara, Annie, Mies, Karlijn, Vincent, David. Tijdens de les Nederlands in Beijing veranderen de Chinese studenten even van naam, om het allemaal nog echter te maken. Hun Nederlandse naam hebben ze zelf gekozen - een leuk idee van hun Nederlandse docente, Padma Bansie. Dertien studenten - drie jongens en tien meisjes - volgen bij haar iedere week veertien uur Nederlands. Het zijn allemaal eerstejaars aan de Beijing Foreign Studies University (BFSU).

Sinds september 2013 is Padma Bansie verbonden aan de BFSU in Beijing. Ze is daarbij niet aan haar proefstuk toe. Eerder deed ze karrenvrachten onderwijservaring op in internationale scholen in Bolivia, Pakistan, India en Nepal en ze was directeur van een school voor Nederlandse Taal en Cultuur in Shanghai. Padma werd geboren in Paramaribo, Suriname, maar groeide op in Nederland. ’Hoewel ik drietalig ben opgevoed, werd de Nederlandse taal al in een pril stadium mijn moedertaal.’En die taal doorgeven aan enthousiaste studenten wereldwijd, werd al snel haar roeping.

Zestig talen

Waarom koos ze in 2013 voor China? ‘Voor mij was het een welkome verandering. Nederlands doceren aan een universiteit in China is geen alledaagse bezigheid. Het leek mij erg boeiend om te ervaren hoe Chinese studenten onze taal leren en hoe zij hiermee omgaan. Bovendien is BFSU een echte talenuniversiteit – je kunt er zestig talen leren. Het leek mij ook een interessante omgeving om collega’s uit andere taalgebieden te ontmoeten.’

Haar studenten die Nederlands studeren, willen na hun studie graag in Nederland of in Belgiё aan de slag in het onderwijs (als docent Chinees/Nederlands) of in het bedrijfsleven. Enkelen willen na hun studie een masteropleiding Nederlands volgen in Nederland of in België. Ze hopen daar, of bij een Nederlandstalig bedrijf in China, werk te vinden.

Gevulde eieren

Maar hoe kijken Chinese jongeren naar Nederland en België? Volgens Padma wisten haar studenten amper iets over deze landen, zelfs de hoofdsteden waren hen onbekend. Inmiddels weten ze een pak meer dankzij een flinke cultuurinjectie in de lessen Nederlands. ‘Natuurlijk sta ik stil bij typisch Nederlandse en Belgische vieringen, zoals Sinterklaas (compleet met kruidnoten, warme chocolademelk en gedichten), Koningsdag, dodenherdenking en oudejaarsavond. Iets bijzonders gebeurde tijdens een gezellig Nederlands filmavondje bij mij thuis. Cultuur kun je ook proeven, dus had ik een oer-Hollands borrelhapje gemaakt. Met stijgende verbazing zag ik hoe mijn 13 studenten in een paar minuten een grote schaal met gevulde eieren leeg aten. De volgende dag heb ik ze het recept gegeven en nu trakteren zij op hun beurt hun familie op onze gevulde eieren. Helemaal uit He Lan (Nederland)! Smaken verschillen dus niet altijd.’

Mannenemancipatie

Het valt Padma ook op dat haar studenten de westerse cultuur verheerlijken. ‘In de les vergelijken we de zeden en gewoonten van China met die van ons. Ik moet dan wel mijn diplomatie uit de kast halen om dingen bespreekbaar te maken. De studenten zijn echt hongerig naar onze verworven vrijheden en onze volksgebruiken. De “mannenemancipatie”, zoals het gelijk verdelen van huishoudelijke taken tussen man en vrouw, beschouwen ze als iets van een andere planeet. Een vader die zijn kind in bad doet en in bed stopt? In China is dat ondenkbaar. Zeker voor de drie jongens in de klas is het wennen aan het idee dat westerse mannen zonder morren afwassen, stofzuigen en schoonmaken. Wat de studenten positief vinden, is de manier waarop wij met vrijheid omgaan in onze samenleving. De Chinees is niet gewend vrijuit te spreken, dit wordt in de samenleving niet op prijs gesteld.’

Drukte

Is Padma ook opgetogen over het leven in de immense metropool? ‘De stad Beijing is groter dan heel Vlaanderen. Het krioelt er van de mensen en het verkeer is gigantisch druk. Het is qua lucht één van de meest vervuilde plekken ter wereld. Dagelijks wordt de luchtkwaliteit gemeten en zelden valt die in de categorie “gezond”. Sinds ik in Beijing woon, is dit nog maar een paar keer gebeurd. Over de ongemakken van die vervuilde, ongezonde lucht wordt amper gesproken. Structurele longaandoeningen, brandende ogen, een geblokkeerde neus en een dikke keel zijn o.a. symptomen waarover angstvallig wordt gezwegen. Sterker nog, het is personeel in overheidsdienst verboden beschermende maskers te dragen, want dit druist in tegen het imago van de werkgever,’aldus Padma.

‘Als westerling is het ook wennen aan het voortdurende gerochel van mannen. Na een oorverdovend schrapen van de keel volgt er een enorme fluim die links dan wel rechts in haar volle glorie op de grond belandt. Het is dus goed opletten geblazen waar en wanneer je even opzij moet stappen.’

Toch is Beijing een interessante stad met heel wat toeristische trekpleisters die de moeite waard zijn om te bezoeken. De Chinese bevolking is erg vriendelijk en behulpzaam. ’Men zal altijd proberen je wensen te vervullen. Misschien ben ik een bofkont, maar “nee” is mij tot op heden nog niet verkocht,’ glimlacht de docente.