Editie juni 2015
- Peter Slager van BLØF: 'Ik ga op zoek naar het vonkje'
- Taal is in beweging, het Groene Boekje beweegt mee
- U verdwijnt nog niet zo gauw
- Tong is cruciaal bij uitspraak vreemde taal
- Who gives a fuck about an Oxford comma? (Ik!)
- Polendisco, mup en tattoogate
- Liever niet 'volhardend', maar wel 'empathisch'
- Misschien heeft u er iets van meegekregen...
- Taaleconomie: grote letters worden klein
- Fout! Fout! Fout!
- Speed daten* met Wablieft
Who gives a fuck about an Oxford comma? (Ik!)
De juf zei dat zinnen nooit mochten beginnen met ‘en’. En dat er geen, nóóit zelfs, een komma voor ‘en’ mocht staan. Pas jaren later begon ik zinnen met ‘en’, ‘maar’ en ‘want’, en schreef ik komma’s waar ze volgens juffen en meesters niet hoorden te staan. Want er bestaat geen regel zonder uitzondering natuurlijk: aan het einde van een opsomming van drie of meer items kan een komma wél, als dat een dubbelzinnigheid kan uitklaren.
Neem de zin: ‘Ik ben zot van mijn vrienden, Benedict Cumberbatch en John Irving’. Of je bent een lucky bastard met een geweldige acteur en schrijver in de vriendenkring, óf de werkelijkheid is minder prozaïsch en dan hou je gewoon van een acteur, een schrijver en van je vrienden. Een mogelijk misverstand help je de wereld uit met een extra komma voor het laatste item in de opsomming: ‘Ik ben zot van mijn vrienden, Benedict Cumberbatch, en John Irving.’
Die ontwarrende komma heeft een naam: een seriële komma of ook wel een Oxford-komma. Dat komt omdat het leesteken voor het eerst en veelvuldig gebruikt werd bij Oxford University Press. Niet alle eindredacteurs zijn er happig op. Tegenstanders gaan de Oxford-komma uit de weg en hebben het liever over: ‘Ik ben zot van Benedict Cumberbatch, John Irving en mijn vrienden’. (Of ze vinden simpelweg dat je een aansteller bent. Alsof iemand nog maar zou dénken dat jij, uitgerekend jij, Benedict Cumberbatch en John Irving tot je vrienden mag rekenen.)
Eerlijk? Tot voor 2008 behoorde ik tot de club die dubbelzinnige opsommingen omzeilde zonder een komma te gebruiken. Dat ging moeizaam soms. Toen Vampire Weekend in mei 2008 haar eerste plaat uitbracht, werd mijn leven makkelijker. Zanger Ezra Koenig vond de Oxford comma een hele song waard [luister hier]. Het lied opent met: “Who gives a fuck about an Oxford comma?” Koenig zingt er zijn misprijzen bijeen over wie zich met pietluttigheden als een Oxford-komma bezighoudt. In een verloren moment googelde ik de bron van zijn ergernis. Het kind kreeg een naam. En plots werd ik grote fan. Van Vampire Weekend sindsdien minder.
Fieke Van der Gucht
Fieke Van der Gucht is 36 en woont in Gent. Als Taalonthaal-medewerker aan de Universiteit Gent doceert ze academisch schrijven en geeft ze studenten taal- en tekstadvies op maat. Daarnaast is Fieke freelance eindredacteur en copywriter. Op dit moment schrijft ze aan ‘De Atlas van het Nederlands in Vlaanderen’, dat bij Lannoo verschijnt in september 2016. Ze houdt van lezen en schrijven, lopen en koersen, en van de Oxford-komma.
- Login om te reageren
